Odsyłacze
Odsyłacze
Charakterystyczną cechą Internetu jest obecność na stronach hipertekstowych odsyłaczy do innych stron, które znajdują się w światowej sieci. W gruncie rzeczy czytelnik dokumentu nie musi wcale wiedzieć, gdzie znajdują się te strony - ważne jest, aby miał do nich łatwy dostęp. Na tym polega istota hipertekstu - jakiś temat może być opisany za pomocą stron tworzonych przez różnych autorów, mieszkających w różnych krajach, nawet często nie znających się wzajemnie. Gdy na zbudowanych przez nich stronach znajdą się odsyłacze, ich wspólne zainteresowania zostaną zjednoczone za pomocą hipertekstu, który uczyni te strony jedną całością. Czytelnik jakiegoś dokumentu będzie po prostu za pomocą kliknięć myszką na odsyłaczach przenosić się do różnych miejsc w Internecie, skacząc np. z Polski do Japonii, z Japonii do USA, a stamtąd do Francji. Z jego punktu widzenia jest zupełnie obojętne, gdzie strony się znajdują. Dla niego ważny jest łatwy dostęp do informacji.
W tym miejscu przedstawimy dwa szczególnie ważne odsyłacze: odsyłacze do innych stron WWW i odsyłacz uruchamiający pocztę elektroniczną. Są one bowiem najpowszechniej stosowane.
Odsyłacz do innej strony jest tworzony za pomocą polecenia:
<a href="adres.strony.internetowej">Jakaś nazwa tej strony</a>
Przykładowy adres mógłby wyglądać następująco:
<a href="http://www.pcworld.pl">PC World Komputer</a>
czyli,
to tam, gdzie zarabiam na swoją miskę ryżu :-)
Ukośnik (slash) na końcu adresu wymusza wczytanie strony domyślnej, zazwyczaj o nazwie index.html (lub index.htm - zależy to od typu serwera WWW).
Uwaga: zalecamy nadawanie stronie głównej serwisu nazwy index.htm lub index.html. Jest to powszechnie przyjęta praktyka w Internecie. W ostatnich latach stosuje się także default.htm lub default.html. A jeśli spotkasz się z rozszerzeniem .php, to wiedz, że dany serwis korzysta ze skryptów server-side w języku PHP.
Na ekranie przeglądarki jest wyświetlany tekst, który znajduje się między znacznikami <a href="... "> i </a>. Jest on domyślnie wyświetlany na niebiesko z podkreśleniem (możemy to jednak zmienić). Gdy przesuniemy kursor myszki nad odsyłacz, w pasku stanu przeglądarki zobaczymy kryjący się pod tekstem adres internetowy. Kliknięcie na nim spowoduje skok do strony.
Zwróćmy uwagę na to, że sam adres internetowy jest podawany w cudzysłowie. Dla działania odsyłacza nie jest to wprawdzie absolutnie konieczne (przeglądarki łagodnie traktują takie usterki), ale wymaga tego formalna poprawność składni. Edytory HTML na ogół respektują ten wymóg (choć nie wszystkie).
Drugim ważnym odsyłaczem jest adres poczty elektronicznej. Bardzo często autorzy stron, którzy dysponują przecież zazwyczaj swoim własnym adresem, wstawiają go na stronie, prosząc o uwagi czytelnika (ale rzadko to czynią autorzy stron z informacjami dla hackerów!). Jest to dobry obyczaj, który daje czytelnikowi łatwy kontakt z autorem.
Stosujemy tutaj na przykład następujące polecenie:
<a href="webmaster123@op.pl">Imię i nazwisko</a>
Na przykład:
<a href="webmaster123@op.pl"Redaktor</a>
Napis mailto daje sygnał przeglądarce WWW, że ma uruchomić pocztę elektroniczną. Firefox wywoła Thundebirda (a jak go nie ma, to zapewne Outlook Express), Opera przywoła własny, wbudowany program pocztowy, zaś Internet Explorer zaś skorzysta z Outlook Express (albo np. z MS Outlook, jeśli jest on domyślnym programem pocztowym). Także i tutaj stosujmy konsekwentnie w adresie cudzysłów. Fragment w postaci:
Jeśli masz jakieś uwagi, napisz do <a href=webmaster123@op.pl>autora strony</a>
zostanie przedstawiony w przeglądarce następująco:
Jeśli masz jakieś uwagi, napisz do autora strony
Przesunięcie kursora myszki nad tekst "autora strony" wyświetli w pasku stanu adres poczty elektronicznej, kliknięcie myszką natomiast spowoduje uruchomienie modułu pocztowego, w którym czytelnik strony będzie mógł zredagować list do autora.
