Menu >> Strona Startowa
Witam... Gry |

Licznik

Zegar

Webmaster-info

Webmaster

Osnowa Dokumentu

Osnowa dokumentu

Znacznik HTML jest specjalnym ciągiem znaków objętym nawiasami ostrymi. Gdybyśmy na przykład chcieli zaznaczyć jakiś fragment tekstu jako tytuł, moglibyśmy objąć go znacznikami <h1>treść tytułu</h1>. W HTML wielkość liter w znacznikach jest obojętna - znaczniki wpisane małymi i wielkimi literami są interpretowane w ten sam sposób. Staranniej wykonane edytory HTML pozwalają nawet zdefiniować, czy polecenia HTML będą wpisywane małymi, czy wielkimi literami.

Chociaż zwyczajowo stosuje się zamiennie określenia polecenie, element, znacznik czy tag, formalnie rzecz biorąc element jest ogólną nazwą, np. h1, natomiast znaczniki to <h1> (znacznik otwierający) i </h1> (znacznik zamykający). Krótko mówiąc, element jest ogólniejszym i zbiorczym określeniem. Nie powinno to jednak prowadzić do nieporozumień, gdyż z kontekstu wiadomo, o co chodzi.

Kilka dobrych i ważnych rad na początek


W HTML zalecane jest stosowanie małych znaczników - w XHTML, który jest kontynuacją języka HTML, małe znaczniki są już obowiązkowe, zatem lepiej jest się przyzwyczajać do właściwych technik.
Pisz więc nie:
<H1>Nasza wycieczka do lasu</H1>
lecz:
<h1>Nasza wycieczka do lasu</h1>

Domykaj zawsze znaczniki - dotyczy to ogromnej większości znaczników, poza bardzo nielicznymi, jak <img>, <hr> czy <br>.
Nigdy nie pisz:
<p>Wczoraj byliśmy w lesie i było bardzo przyjemnie.
lecz zawsze:
<p>Wczoraj byliśmy w lesie i było bardzo przyjemnie.</p>

Zwróć uwagę na używanie cudzysłowów przy podawaniu konkretnych wartości poleceń i atrybutów, co jest wymagane we współczesnych standardach, choć nie było egzekwowane w starszych.
Pisz zatem nie:
<img src=fotka.jpg alt=fotka z wakacji>
lecz
<img src="fotka.jpg" alt="fotka z wakacji">
Nie:
<a href=http://www.onet.pl>Portal Onet.pl</a>
lecz
<a href="http://www.onet.pl">Portal Onet.pl</a>
Nie:
<p style=color: blue; >Tekst w kolorze niebieskim.</p>
lecz
<p style="color: blue; ">Tekst w kolorze niebieskim.</p>

Nigdy nie mieszaj znaczników, nie twórz z nich "przekładańca". Gdy np. otworzysz znacznik wyróżnienia tekstu <strong>, a potem znacznik emfazy <em>, to najpierw zamknij emfazę </em>, a dopiero potem zamknij wyróżnienie </strong> (gdy zakładasz skarpetkę, a potem but, to potem najpierw musisz zdjąć but, aby móc zdjąć skarpetkę). Chodzi o to, aby poprawnie zagnieżdżać jedne znaczniki w drugich.
Nie pisz więc:
<strong><em>Jakaś tam treść</strong></em>
lecz
<strong><em>Jakaś tam treść</em></strong>

Wszystkie polecenia powinny się znaleźć w pewnych standardowych ramach. Zostało przyjęte, że dokument HTML zawiera szkielet, który stanowi osnowę dla wszystkich innych poleceń. Spotyka się wprawdzie w Internecie strony, które szkieletu nie zawierają (czasem tylko jego część), ale odradzamy taką praktykę, gdyż w pewnych okolicznościach może ona darmowe gry online zaowocować niespodziewanymi efektami.

Cały dokument powinien być objęty parą znaczników <html> </html>. Między nimi powinna zaś się znaleźć para znaczników <head> </head>, która stanowi ramy dla informacji nagłówkowych. Pozostałe informacje powinny być objęte z kolei znacznikami <body> </body>. Wygląda to następująco:

<html>
<head>
informacje nagłówkowe
</head>
<body>
właściwa treść (ciało) dokumentu
</body>
</html>

Tak spreparowany szkielet jest już "bezpieczny" i nie niesie ze sobą ryzyka jakichś niespodzianek.

Gdy już wiemy, jaka jest formalna osnowa dokumentu, warto jeszcze dodać kilka użytecznych informacji.

Między znacznikami <head> i </head> powinno się znaleźć polecenie <title> </title>.

<head>
<title>Tytuł strony</title>
</head>

Title nie oznacza wcale śródtytułu (nagłówka) na stronie. Zawarta między tymi znacznikami treść ukaże się w pasku tytułowym przeglądarki, a nie w dokumencie. Na przykład:

<head>
<title>Kurs języka HTML - poradnik webmastera: HTML dla bardzo początkujących</title>
</head>

Proszę zwrócić teraz uwagę na pasek tytułowy przeglądarki, gdzie widnieje treść "Kurs języka HTML - poradnik webmastera: HTML dla bardzo początkujących".

Ważne: polecenie title powinno być umieszczone zaraz za otwierającym znacznikiem head, jeszcze PRZED wszystkimi informacjami meta.

Drugim bardzo ważnym elementem jest informacja stronie kodowej dokumentu.

Zalecamy usilnie stosowanie strony kodowej ISO-8859-2 (czyli ISO Latin 2). Jest to międzynarodowy standard, a "przy okazji" także Polska Norma. Powinieneś sporządzać dokument w tym standardzie i zarazem opatrywać go informacją typu META. Jest ona umieszczana w ramach znaczników head i wygląda następująco:

<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

Przed dokumentem, tj. przed otwierającym znacznikiem <html> dodaj jeszcze zalecaną definicję typu dokumentu, czyli tzw. prolog:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">

Uwaga: wielkie litery w deklaracji DTD (Document Type Definition) są konieczne!

Deklaracja ta mówi, że piszesz w języku HTML 4.01 Strict, czyli we współcześnie używanym standardzie. Więcej o deklaracjach Doctype przeczytasz w w rozdziale Struktura dokumentu.

Ostatecznie więc, stosuj standardową osnowę:

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
<html>
<head>
<title>tytuł strony</title>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2">
</head>
<body>
właściwa treść (ciało) dokumentu
</body>
</html>

desing Webmaster-info

 
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja